Blinde wereld van Ellen Heijmerikx

Blinde wereld

(This review is in Dutch because the book is a Dutch debut, not translated.)

Dit boek heb ik gelezen in het kader van de Academica Debutantenprijs. Ik lees alle 5 nominaties and ben ook van plan te stemmen (voor 1 september 2010).

Ik vond het een mooi geschreven boek, heel ingetogen.

Kieke, de ik-persoon hoort met haar familie bij de Noorse Broederschap, een religieuze sekte die haar leven behoorlijk aan banden legt. Meer en meer ondekt ze dat er een heleboel dingen gebeuren, die volkomen ongeoorloofd zijn binnen de gemeenschap. Toch wordt alles binnenskamers gehouden, zonder enige represailles.

De lezer leert waarom Kieke besloot om de Broederschap te verlaten en welke gebeurtenissen daaraan vooraf gaan.

Het verhaal is soms een beetje verwarrend omdat stukken van haar jeugd (met opa, die veel minder streng was), van haar later leven in de Broederschap, en van de tijd nadat ze weggegaan is uit de Broederschap, telkens met elkaar afgewisseld worden en het is soms niet helemaal duidelijk wat er al wel en niet gebeurd is.

Het verhaal over de Broederschap is interessant, maar vooral heel mooi geschreven.

Dokter Jazz van Stine Jensen

Dokter Jazz

This review is in Dutch because the book is a Dutch debut, not translated. Scroll down for my review of The Thousand Autumns of Jacob de Zoet by David Mitchell! (in English, like most of the reviews here).

Een aardig boekje over dokter Jazz, de bijnaam van de oom van de hoofdpersoon Dolly. Haar oom, echte naam Mads Laudrup, overlijdt op 46-jarige leeftijd en Dolly gaat op onderzoek uit om meer over hem te weten te komen. De reden om dit te doen vond ik vaag en voor mij niet overtuigend (hij was haar oom, ze wil meer weten over haar familie). Ze ontdekt dat hij een tijd in Saoedi Arabie heeft gewoond, maar daarna in Denemarken een kliniek had voor het herstel van maagdenvlies. Dit is een uitkomst voor Saoedische vrouwen die zich er graag voor laten overvliegen.

Op een gegeven moment blijkt er een schermutseling geweest te zijn tussen een Arabische man en een Deense vrouw, Selma, op het terrein van de kliniek. Dolly vindt hierover weinig materiaal maar wel ontmoet ze de dochter van deze Deense vrouw die haar de dagboeken van haar moeder laat lezen.

De zoektocht in de tegenwoordige tijd wordt afgewisseld met verhalen over haar oom en over Selma alsof Dolly er zelf bij geweest is. Ze heeft dus wat ze gehoord heeft over Mads en over Selma geromantiseerd. Dit leest lekker weg, maar het resultaat is twee verhalen over mensen die zeer weinig met elkaar te maken hebben gehad. Dat lag bij mij niet helemaal lekker.

De tram van half zeven van Michiel Klein Nulent

De tram van half zeven

(This review is in Dutch because the book is only available in Dutch)

Dit boek heb ik gelezen vanwege de nominatie voor de Academica Debutantenprijs.

Yakub Osman (ook wel Jacob genoemd) heeft een slechtlopend nachtwinkeltje. Op een nacht komt er een meisje van een jaar of 16 langs, Isis. Zij heeft de laatste tram gemist en wil bij hem wachten op de tram van half zeven in de morgen. Hij stemt toe, en voor hij het weet blijft zij dagen lang.

Hij ontdekt al snel dat ze van huis is weggelopen. Ook al is hij niet gelukkig met de situatie, heeft hij liever dat ze een tijdje bij hem blijft, dan dat ze gaat zwerven over straat.

Osman beweert een Turkse vader te hebben, die al voor zijn geboorte wegging, en een Nederlandse moeder. Hij komt op mij echter eerder Turks over, en noemt Isis bij een Turkse koosnaam. Hij is gescheiden van Barbara en heeft een dochtertje Alice.

In de wildernis bouwt hij een huisje, waardoor hij hoopt dat Barbara en Alice weer bij hem willen komen wonen. Dit plan is tot mislukken gedoemt: het huisje is slechts een bouwput met wat planken, Osman heeft geen geld voor bouwmaterialen, en Barbara heeft ondertussen een vaste relatie met Kees. Osman kan de waarheid niet onder ogen zien.

Isis is weggelopen omdat haar moeder haar niet mag. Ze vermoed dat haar moeder haar niet eens zal missen.

Een mooi boek over twee mensen die allebei liefde en aandacht missen.

Laten wij dan samen afscheid nemen van de liefde van Paul Baeten Gronda

Laten wij dan samen afscheid nemen van de liefde

This book review is in Dutch because the book is only available in Dutch.

Tja, wat moet ik van dit boek vinden? Ik heb het gelezen in het kader van de Academica Debutantenprijs. Het is een van de vijf genomineerde boeken voor 2010. Waarom? Ik weet het niet.

Ik wil alle vijf de boeken lezen, en dit is het derde. De twee die ik gelezen heb vond ik wel aardig (Dokter Jazz) en best redelijk (Blinde Wereld). Nemen wij… vind ik vreemd, en iritant. Ik heb het niet met plezier gelezen. Toen ik het boek bijna uit had, bleef het een tijdje liggen omdat ik een leuker boek uit de bibliotheek had geleend. Dat geeft wel aan hoe het mij boeide.

Het boek beslaat 3 dagen: eergisteren, gisteren en vandaag. De ik-persoon, Max Eugene Venkenray, is een 21-jarige aircomonteur die tijdelijk in een hotel woont. Hij heeft geld van zijn oom geleend en tot dit geld op is, woont hij in dat hotel. Met zijn ouders kan hij het niet zo goed vinden. Hij heeft een oudere broer, een kunstenaar die installaties met cavias doet. Zijn jongere broer is vorig jaar overleden.

Het boek is eigenlijk een verslag van hoe Max zijn leven leidt met op de achtergrond de dood van zijn broer. Als zijn vader ook nog in het ziekenhuis belandt, is hij helemaal de draad kwijt.

Wat ik leuk vond aan dit boek waren de maffe details, de hoofdpersoon die in een hotel woont, de broer die iets met cavias doet. Het iritante was dat Max een nogal depressief tiepetje is. Ik dacht op een gegeven moment: raak eerst nu eens over de dood van je broer heen voor je een boek schrijft, dat zou voor iedereen beter zijn. Dat geeft aan dat stemming van het boek dus wel overtuigend was. Maar het raakte mij niet echt, en ik vond het voornamelijk saai om te lezen.

Verder vond ik de taal af en toe wat grof, richting Herman Brusselmans, van wie ik ooit 1/3 boek heb gelezen en het toen wel genoeg vond.

Nemen wij… wordt dus NIET mijn keuze voor de Academica Debutantenprijs.